ده شهر ده صنایع دستی کرمان

در مقاله امروز به استان کرمان و شهر کرمان رفته و قدری بیشتر در آثار و محصولات صنایع دستی این استان دقیق می‌شویم. محصولاتی که بعضی از آنها به آوازه ای جهانی دست یافته است و می توان با قاطعیت گفت از افتخارات این استان است که بر تارک آن می درخشد، همانند تمام مراکز دیگر تولیدات صنایع دستی که هم به صورت کارگاهی و هم به‌صورت تولید خانگی انجام می پذیرد. در این استان نیز شاهد این امر بوده و محصولات صنایع دستی هم در کارگاه های بزرگ تر و هم در کارگاه های خانگی توسط بانوان و دختران هنرمند سخت کوش و صبور این استان صورت می پذیرد و بر این اساس در دو محور محصولات استان دسته بندی و معرفی میگردد.

محصولات تولید خانگی شامل شال، ترمه و پته است که با تٱسف باید عنوان نمود که تولیدات شال و ترمه رو به افول و فراموشی گذارده و خوشبختانه پته‌دوزی هنوز به حیات خود ادامه داده و توسط بانوان هنرمند استان دوخته میشود. در توضیح پته دوزی باید گفت که نوعی سوزن دوزی ایرانی است که از دوخت ریسهای پشمی رنگین بر روی شال با دوخت نقش هایی زیبا چون بوته، سرو رنج و… پدید می آید. پته انحصاراً در کرمان تولید می‌شود و دوخت آن در تمام شهرهای استان به ویژه سیرجان، رفسنجان و کرمان رایج است.طرح ها تماماً توسط استاد کاران ماهر و بر اساس نقوشی که ریشه در تمدن ایرانی دارند طراحی می شود.
از معروف ترین و نفیس ترین پته ها می توان به روپوش مقبره شاه نعمت الله ولی اشاره کرد که در سال ۱۲۸۵ دوخت آن انجام پذیرفته که حاصل دو سال تلاش ۱۶ بانوی پته دوز هنرمند کرمانی بر پارچه ای به طول ۳۵۵ سانتیمتر و عرض ۲۱۰ سانتی متر است.

همانگونه که پیشتر ذکر آن رفت صنایع دستی کارگاهی کرمان شامل قالی بافی، جاجیم، گلیم و خورجین بافی است که در رأس آن میتوان از قالی بافی به عنوان گل سر سبد و نگین درخشان انگشتر صنایع دستی این استان نام برد که آوازه ای جهانی یافته و گزاف نگفته ایم اگر آن را بی رقیب بدانیم. کرمان پشم بسیار مرغوبی برای قالی بافی دارد که نوعا شبیه پشم خراسان است. شهرت قالی کرمان را باید از به هم آمیختگی و تلفیق هنرمندانه طرح و رنگ دانست. طرح و رنگ قالی کرمان یکی از زیباترین، نفیس ترین و خوش سبک ترین دست بافته های دنیا به شمار می رود.
از دیگر محصولات صنایع دستی کرمان که هم به صورت کارگاهی و هم خانگی تولید می‌شود گلیم بافی است که در وجه خانگی آن توسط بانوان عشایر هم به جهت رفع نیازهای روزمره عشیره و هم به عنوان منبعی برای درآمدزایی و فروش آن تولید می شود. بر همین روال است جاجیم بافی و خورجین بافی که در جوامع شهری رفته‌رفته جنبه کاربردی خود را از دست داده و در بعضی حالات از آن به عنوان جنبه تزیینی و دکوراتیو استفاده می شود.